Tłumaczenia z biochemii wykonywane są przez biochemików – magistrów, doktorantów, doktorów, a nawet doktorów habilitowanych zakładów biochemii rozmaitych uczelni wyższych. Takie tłumaczenia naukowe wykonują ludzie, którzy na co dzień pracują w biochemicznych laboratoriach badawczych i posiadają własny dorobek naukowy oraz publikacje w obcojęzycznych czasopismach naukowych. Wszyscy biolodzy molekularni z pewnością znają podręczniki: Biochemia Luberta Stryera, BiochemiaHarpera Roberta K. Murraya i in.czy Cytobiochemia Leokadii Kłyszejko-Stefanowicz. Wywodzimy się z kręgów naukowych, więc również świetnie znamy zagadnienia tam przedstawione. Rozumiemy teksty biochemiczne, dlatego bez obaw można nam powierzyć swoje prace magisterskie, rozprawy doktorskie, abstrakty, manuskrypty, teksty odczytów na sympozja, postery na konferencje biochemiczne, rozdziały podręczników akademickich, artykuły naukowe i popularnonaukowe, opisy przypadków, monografie.
biochemia krwi (badanie biochemiczne krwi: elektrolity, enzymy wątrobowe: ASPAT, ALAT),
cytobiochemia (reakcje biochemiczne na poziomie cytoplazmy komórek),
genomika, proteomika i enzymologia (enzymy i inhibitory; endonukleazy, restryktazy, metylazy; ligazy, liazy, transferazy, fosfatazy, fosfodiesterazy, przeciwciała – immunoglobuliny, czynniki krzepliwości krwi itp.),
neurobiochemia (biochemiczne mechanizmy zapamiętywania i transmisji sygnału na synapsach chemicznych).
W zasadzie wszystkie procesy biologiczne opisywane i wykorzystywane w biologii molekularnej i biotechnologii nie byłyby poznane, gdyby nie zasługi biochemii. Odkrycia biochemików na zawsze pozostaną podwalinami pod współczesną biochemię, np.:
Watson i Crick w 1953 roku wykorzystali metodę krystalografii rentgenowskiej w celu opisania struktury DNA jako podwójnej, lewskrętnej helisy,
Jacques Monod i François Jacob w 1961 roku dowiedli istnienia informacyjnego RNA (mRNA)iopisali mechanizm genetycznej kontroli działania komórek na przykładzie modelu regulacji ekspresji genów (operon laktozowy u bakterii), a w 1963 roku odkryli proces allosterycznejinhibicji aktywności enzymatycznej,
Furchgott, Ignarro i Murad w 1998 roku odkryli rolę aktywnych molekuł tlenku azotu (NO) w układzie krwionośnym, sprowadzającą się m. in. do regulacji napięcia naczyń krwionośnych, a w konsekwencji regulacji ciśnienia tętniczego krwi.